—-
świat jest taki mały
świat ma tylko dwa piętra
na wyższym jesteś tylko ty
oddychasz ciężko
obok stoi wieczność
ciemna
mozolnie po schodach
idę w długiej koszuli
ocieram usta
ciepłą wilgotną ręką
zakrywam usta
za mną
idzie wieczność
obydwie
stajemy pod twoimi drzwiami
z czołem opartym
bezgłose
jak rozpięty na strunie krzyk
łapczywie chwytamy oddech
liczymy raz… dwa… trzy…
świat ma tylko dwa piętra
tyko dwa
nieduże
z krążącymi gwiazdami świat
— — — — — — — — — — — — — —
dlaczego tak trudno umrzeć?
świat jest taki mały
świat ma tylko dwa piętra
na wyższym jesteś tylko ty
oddychasz ciężko
obok stoi wieczność
ciemna
mozolnie po schodach
idę w długiej koszuli
ocieram usta
ciepłą wilgotną ręką
zakrywam usta
za mną
idzie wieczność
obydwie
stajemy pod twoimi drzwiami
z czołem opartym
bezgłose
jak rozpięty na strunie krzyk
łapczywie chwytamy oddech
liczymy raz… dwa… trzy…
świat ma tylko dwa piętra
tyko dwa
nieduże
z krążącymi gwiazdami świat
— — — — — — — — — — — — — —
dlaczego tak trudno umrzeć?
—-
the world is so small
the world is just two stories tall
you are on the upper one
you breathe heavily
nearby stands eternity
dark
I take the steps laboriously
walking in a long shirt
I wipe off my mouth
with a warm damp hand
I cover my mouth
behind me
walks eternity
we both
pause at your door
with foreheads leaning
voiceless
like a scream tent-pitched on a steel string
we greedily catch our breath
counting one… two… three…
the world is just two stories tall
just two
pretty tiny
a world with stars circling
— — — — — — — — — — — — — —
why is dying so hard?
inspired by the poem "Dissonance" by Halina Poświatowska
translation by Marek Lugowski
No comments :
Post a Comment