Nie rzuca się kobiet (Eng. One does not leave women)

---

nie rzuca się kobiet
bo płaczą
w rogu wszechświata zwinięte
gwiazdom chłodnego blasku zazdroszczą

gwiazdy
za rozchwiane pociągają włosy

nie rzuca się kobiet
pożądaniem ścięte
jak lodem
usta cisną do brunatnego pnia

i nawet księżyc
może je zagarnąć
białą ręką z fosforu
tak powolne
w miłość czarną
owinięte szczelnie
cyprysem kwietniowym rosną
na grobie

---

one does not leave women
because when left they cry
bundled in a corner of the universe
they envy the stars their cool shine


the stars
pull on their swaying hair

one does not leave women
crystallized by desire
as if by ice
they crowd their mouths to a brown tree trunk

and even the moon
can gather them
with its white phosphorescent hand
so sluggish they
tightly wrapped
in black love
they grow as an April cypress
on a grave

---
inspired by the poetry by H. Poświatowska
translation by Marek Lugowski

Sen zimowy moich delikatnych sukien (Eng. A Winter Dream For My Flimsy Dresses)

---

sen zimowy
moich delikatnych sukien
sen perłowy
moich napięstków
tak zakochane w sobie
słońce
odsłania się co dzień

a uroda to po co
żeby świecić
a światło
żeby pożar niecić
a pożar
żeby spopielać serca

najbardziej całopalną materię

dlatego proszę nie mówcie
że komukolwiek
na cokolwiek
ciemność
potrzebna

---

a winter dream
for my flimsy dresses
a pearly dream
for my wrists
so in love with itself
the sun
it unveils its show daily

and what for the good looks
to shine
and the light
to set a fire to
and a fire
to ash hearts

the most combustible of matter

therefore I ask people do not go saying
that anyone
needs
darkness
for a thing

---
inspired by the poetry by H. Poświatowska
translation by Marek Lugowski

Umarłemu księżycowi poświęcam (Eng. To the moon that died I dedicate)

---

weź mnie jeszcze
w dwie ręce
no spraw
żebym uległa ciepłym dreszczem
przeciągnęła się  wzdłuż
ziewnęła
wzeszła


---

take me yet some
into both hands
come make me
yield warm-shuddered
stretching long
yawning
ascending


---
inspired by the poem "To the moon that died I dedicate"
by H. Poświatowska (excerpt) 
translation by Marek Lugowski

O czym szepczą moje stopy (Eng. Of what do my feet whisper)

---

Gdy tak leżą bezczynnie
lewa zwrócona ku prawej,
prawa ku lewej,
o czym szepczą moje stopy
w nie kończące się
zimowe wieczory.  
...
Bezwładnie
tak leżące
myślą o ziemi,
ciągle o ziemi. 


---


When they idly lie about,
the left facing the right,
the right facing the left,
of what do my feet whisper
during the neverending
winter evenings.  
...
Inertly
they rest
thinking of earth,
of earth all the time.


---
inspired by the poem "Overheard" by H. Poświatowska (excerpt) 
translation by Marek Lugowski

Więzień dożywotni na samotność skazany i na nieważną śmierć (Eng. A lifetime prisoner sentenced to solitude and an unimportant death)

---

I wreszcie jest serce prawdziwe
jak słowo, w którym je zamknięto
- więzień dożywotni na samotność skazany
i na nieważną śmierć.

---

And finally the heart is true
like the word in which it was locked 
- a lifetime prisoner sentenced to solitude 
and an unimportant death.


---

inspired by the poetry by Halina Poświatowska 

translation by Marek Lugowski